Liryki Szklanego Kruka

SzklanyKruk

(wersja tymczasowa, po polsku)

Demon

Pandemonium zawiści.
Tarcze umierających marzeń.
Cienie upadłych, cienie zapomnianych.
Miecz wbity w stos trupów.

Nierealność - realność.
Czarna księga jedynym prawem.
Dobre czyny abstrakcją.
Wobec teatru nienawiści.

Lustro pękające od obrazu,
Demona w mym umyśle.
Łzy paliwem dla zniszczenia.
Cierpienie argumentem cierpienia.

Pandemonium strachu.
Przerażenie zastępuje radość.
Katatonia odpowiedzią na odmianę.
Nienawiść prawem przeciw miłości.

Moja czarna księga, twoja czarna księga.
Zamiast spalić i zapomnieć,
Uciekasz od niewybaczalnego.
Wbijając mi nóż odrzucenia.

Lustro pękające od obrazu,
Demona w mym umyśle.
Niezasklepione blizny, niezmyte winy.
Wzajemna walka na noże.

Zimno twej dłoni ogniwem strachu.
Próba ogrzania - aktem nienawiści.

Czerń odseparowana od bieli
Nie, nie dla mnie ta biel.
Skazany na czerń.
Magazynier noży w plecach.

Lustro pękające od obrazu.
Twe spojrzenie demonem mej duszy.